Waiting for the Next Step.

Reproduction.

ඔවුන්ගේ අසහනයට සහනය ලැබුණි.

පවුල් පාලනයට පණදීපු
මැර දේශපාලනය රජ කරවපු
මැර හමුදා නඩත්තු කරපු
ජාතික ධනය මංකොල්ල කාපු
ජාතිවාදය වපුරපු
ජාතිවාදී කල්ලි කණ්ඩායම් නඩත්තුකරපු
රාජපක්ෂ පාලනය බිඳවැටුන පසුවද
රාජපක්ෂලාගේ ආරක්ෂාව තහවූරුවිය
මෛත්‍රී පාලනයේ රනිල්
ඒ ආරක්ෂාවේ සාක්ෂි කරුවා විය

මෛත්‍රීගේ ජයග්‍රහණයෙන් පසු
මෛත්‍රීගේ අසහනය තුරන්විය
චන්ද්‍රිකාගේ අසහනයට පක්ෂය ලැබුණි
රනිල්ගේ බලාපොරොත්තුවෙන් භාගයක් ලැබුණි
ෆොන්සේකාගේ නැතිවුණු සියල්ල ලැබුණි
තුන් තේරවිලි කියූ 

අනුර දිසානායක 

ජයග්‍රහණයේ උරුමය බුක්ති විඳිමින් සිටියි
මහින්දගේ ලේකම්වරු වෙනුවට 

මෛත්‍රීගේ ලේකම්ලා පත්වෙමින් සිටිති
ශිරාණි Bandaranayake රාජපක්ෂ සාදාරනයි,  

ඉෂ්ට වෙනතුරු බලාසිටියි
මහින්ද චින්තනයෙන්

 මෛත්‍රී පාලනයට
සාමකාමිව 

බලය මාරුවෙමින් තිබෙයි

පැරදුන මහින්ද රාජ්‍ය මාධ්‍ය අහිමි වුනත්
මැදමුලනේ සිට 

සිංහල ජාතිවාදයට පණපොවමින් සිටි
ඊළාම් සිහින දකින්නෝ 

දෙමළ ජාතිවාදය අවූස්සමින්
මහින්දගේ පරාජය 

ඊළමේ ජයක් බව කියන්න දඟලයි
යුද ජයග්‍රහණ මානසිකත්වයෙන් සියල්ල දකින්නෝ
මහින්දගේ පරාජය නිසා අඩමින් සිටියි
මෛත්‍රීට වැඩ කල අය මෛත්‍රී පාලනය තුළ
තමන්ගේ පංගුව සොයමින් සිටියි

මේ ගෙවී යමින් තිබෙන්නේ ලංකා දේශපාලනයේ දක්ෂිණාංශික දේශපාලන කල්ලි දෙකක් අතර මතු පිටින් සාමකාමිව දේශපාලන බලය හුවමාරු වෙන දින කිහිපයකි.

 රට වැසියන් අන්දුන් කුන්දුන්වී මෛත්‍රී පාලනයට රට ඉදිරියට ගෙනයාමට පිබුරු පත් සකසන්නට ඉඩලබාදී බලා සිටින විවේකී අවදියකි.

 ඉතිං මේ දේශපාලන විවේකී කාලය අවසන් වු පසුව ජනතාවට බොහෝ ප්‍රශ්ණ අසන්නට හිතනු ඇත.

 මහින්දගේ පාලනයෙන් අසහනයට පත්වූ බොහෝ දෙනෙකු සිටියි.

 ඒ බොහෝ දෙනා අතුරින් කිහිප දෙනෙකු වෙනුවෙන් ජනතාව නැවත අවදිවෙන තුරු මෙසේ ප්‍රශ්ණ කිහිපයක් අසා තබමි .

එක්නැලිගොඩ මාධ්‍ය වේදියාට මොකද වුනේ කියා සොයනවද?

ලලිත් කූගන් කෝ කියා හොයනවද?

ශාන්ත විජේසුරිය මධ්‍යවේදියා ලංකාවට ආවොත් ආරක්ෂාව තහවුරු කරනවද ?

ලසන්ත ඝාතනයේ මිනීමරුවන් සොයනවද?

සුදු වෑන්වලින් උස්සපු මිනිසුන්ව සොයා දෙනවාද?

ඔවුන්ට සදාරණය ඉෂ්ඨ කරනවද?

ඉහත ඇත්තේ රාජපක්ෂ පාලන අවදියේදී ජනතාව නිතර ඇසුප්‍රශ්න කිහිපයකි.

ජනතාව ජනතාවගේ කොටස අවසන් කර තිබේ.

දැන් ඉතිරිව ඇත්තේ මෛත්‍රීගේකොටසය.

Sir John Kotalawala is/was no copycat

Sir John Kotalawala is/was no copycat.

Our Buruwas of the Old Left, now dead but moribund under Majhinda Chintanaya called Sir John Kotalawala 'Bandung Buruwa'(Ass of the Bandung Conference).

There are three old Buruwas (three asses of the past regime coming to parliament by free tickets not by people consent) of the old Left trying to cajole the current President Maithree Sirisena.

Beware of these old cronies and please treat them like Pests of the Nation.

It is prudent for President Maithree Sirisena to take a leaf out of Sir John's charismatic approach in foreign policy (Dayan and Mohan are the last vestiges of the old Dead Left trying to hoodwink the illiterate masses)

Reproduction and read Wikipedia, too.

During the sixty years after we received our Independence, our foreign policy has undergone many changes. As stated earlier the foreign policy at the beginning had a strong pro western bias; we also opted to become members of the Commonwealth but it should not be forgotten that we also valued our Asian identity, this was evidenced by the catalytic role the country played in Asian affairs. Colombo was the venue of the Asian Foreign Minister’s conference in 1950. 
The Colombo Plan, as the name itself suggests, was conceived in Colombo. The ‘Look Asia’ policy of the period also included reaching out to China despite incurring the wrath of the United States, bringing upon the country sanctions under the Hickenlooper Amendment. 

Prime Minister John Kotelawela it was who gave the country greater diplomatic prominence; he realized that the country’s long term interests were bound up with the interests of the countries of the region. He believed that small countries in particular could play a significant role by joining others, uninhibited by the constraints that attended the bigger powers.


John Kotelawala was the architect of the ‘Colombo Powers Conference’ held in April of 1954 which was the precursor to the famous 29 nation Afro-Asian Conference held in Bandung in 1955. 

Bandung was also the place, in many respects where the Non Aligned Movement began. 

It should here be recalled that it was the courageous Sir John, who was a fervent anti Communist that dropped the bombshell, for which the Conference is best remembered. 

Speaking at the Conference on the subject of Colonialism he warned the newly independent nations of Asia and Africa of the threat from a new form of imperialism.


Sir John it was who called for the dissolution of the Comintern (which only happened with the end of the Cold War) and referred to the imperialism of the Soviet Union and its ‘empire’ in Eastern Europe. 

To him the slogan of the times ‘Co-existence’ meant freedom for all and each and every country. 

He had incurred the wrath of Shri Nehru and Chou En Lai in the process. 
The Conference condemned ‘Colonialism in all its forms’ which was a vindication of Sir John’s position. 

It was 25 years later that Sir John was truly vindicated, when the Berlin wall fell and the countries of Eastern Europe claimed that they had been released from bondage.

I recall that when I accompanied the late Minister Lakshman Kadirgamar for the 40th anniversary celebrations of Bandung a number of leaders of Eastern European countries came across and shook his hand and recalled how Sir John had espoused their cause in 1955 and been ridiculed by the so called Socialist sympathizers and the ‘Quislings’ in the Soviet Block countries.