Essence of Buddhism

Essence of Buddhism

Buddha’s teaching was memorized (nearly five hundred years), scrutinized (various councils), classified (Abhidhamma) later in book form (Ola leaves) to present form.

One has to believe that less than 20% of the original teaching remains to this day.

I believe less than 1% of the textural content is necessary for the true understanding of the Dhamma.

Dhamma is not a scholarly (waste of precise time) exercise or pondering on matter or mind.

Appamado (do not waste time) Amata Padam!

Ekayana Maggo -One Way Only-Traffic!

It is all about “Taming the Mind” of all distractions. 

The way forward is meditative attention to being of existence (more of mind than matter).

Only the Mindful guys and girls would reap its benefits.

I do not believe that he wasted his time on exegesis.

In fact, scholarly guys (girls) would faulter while simple mindful guy (girl) would prosper!

He actually made it simple for even an ordinary guy with ordinary mind to comprehend its desired goal.

In that sense Dhammapada should be one’s guide and inspiration.

What I mean is, if one delves into Abhdhamma in a scholarly intent he or she will get entangled, not disentangled.

This is where other faiths fail since their Dogmas and Doctrines are rigid, exclusive and not inclusive of all Mankind.

Dhamma is for disentanglement form the deeply entrenched entanglement (attachment to the Wrong View or Dogma).

Be mindful and be simple minded and reject all dogmas that has no substance but Hate.

Beautiful Mind

Beautiful Mind

Let me list, a few of our emotions and then see how we can avoid feeling bad or confused.

This is based on a power point presentation to undergraduates in their Preliminary Course in English. Seeing students of different faith I avoided the Buddhist Terminology but in fact expanded on the four Wrong Directions which young one’s, including individuals of different religious faiths, political ideology, racial orientation and above all some teachers (ill conceived) with hidden agenda.

1. Fear

2. Anger

3. Hate

4. Aggression

5. Resentment

6. Envy

7. Rejection

8. Guilt

9. Pride

11. Boredom

12. Loneliness

13. Jealousy (Green eyed Monster)

14 Paranoia

Why not

1. Hope

2. Happiness

3. Love and

4. Self Control

5. Tolerance

These were the same emotions which went through young minds of our generation 60 years ago.

Most of them ended up with “Reactive Depression” not “Endogenous Depression” but there was no counseling of any kind at disposal.

I think in this modern age of Digital Obsession, there is more expressed “Emotional Intolerance”.

In fact, digital media like Facebook, to some extent YouTube thrive on this malady.

I think politicians from China to Russia to Middle East (Israel and Palestine included) to importantly USA base their strategies on hate anger and resentment.

Emotions like relationships have various shades and connections.

We can shape our emotions, the way we want them to be (for good as well as bad intentions).

How can we progress?

In away according to Professor De Bono;

It is to have beautiful Mind or get rid of the wrong Directions and Intentions.

I did a survey on technical terms in psychology and found psychological terms easily outnumbered the technical terms in physics, mathematics and philosophy all put together.

The corollary of this is that Religious, Political and Racial Doctrines can thrive on these minor and major psychological maladies.

It is interesting that Buddha had crystallized the themes into four categories. 

During the talk on “Making Choice in Life”;

Ajahn Brahm taught the four considerations when face with making a decision.

Not for selfish reason

Not with ill-will

Not out of stupidity

With no Fear.

This is the Buddha’s teaching on four “Agati”, namely,

Chanda-gati, Dosa-gati, Moha-gati, Bhaya-gati, or the four kinds of corruption.

Chanda-gati, corruption induced by desire, is deviation from the right path in pursuit of bribes or for the sake of those one loves.

Dosa-gati is taking the wrong path to spite those against whom one bears ill will, and

Moha-gati is aberration due to ignorance.

But perhaps the worst of the four is bhaya-gati, for not only does bhaya, fear, stifle and slowly destroy all sense of right and wrong, it so often lies at the root of the other three kinds of corruption.

Agati: the 4 'wrong Paths' are: the path of desire, the path of hate, the path of confusion, the path of fear bhaya. One who is freed from these evil impulses is no longer liable to take any wrong path.

Satara Agati -Four unprofitable directions

The term 'Agati' in Pali mean wrong course or going bad way.

There are four bad ways,

a) Chandā agati - the going a bad way through ill will

b) Dosā agati -the going a bad way through hate

c) Bhayā agati - the going a bad way through fear

d) Mohā agati - the going a bad way through ignorance or delusion

Glimpse of Mind in Abhidhamma

Glimpse of Mind in Abhidhamma
Abhidhamma is colossal and any attempt at simplifying it is difficult, simply because of the fact that Abhidhamma in Buddhist terminology is an attempt to finely describe the working of the Mind.

It is a conceptual framework  of “phenomena of existence” of physical and mental formations; i.e; analysis of mental phenomena and their conditioning.
 
This analysis is the basis for expounding the very nature of existence of the being (Bhava) conditioned by Anitta (impermanence), Dukka (unsatisfactoriness based on impermanence) and hence Anatma (selflessness).
 
The expression of this at fine mental formation is Upppada (beginning), Thithi (rising to a peak) and Bhanga (dissolution) of one thought moment to another with similar beginning, crescendo and dissolution; i.e; in other words “a state of flux” of mental formation and dissolution.
 
This formation does not end at physical death but extends into the next round of existence in Bhava. The mental process is described as a stream (Bhavanga Sota) which invariably accompany the being.
 
One experiences only one thought moment at any particular time. No two thought moments coexist. Each thought moment hangs onto some kind of object. No consciousness arises without an object either physical or mental.
 
When a person is fast asleep and is in a dreamless state he experiences a kind of consciousness which is more passive than active (note no mention about subconsciousness in Abhidhamma akin to Freudian analysis). It is similar to consciousness at the time of conception and at the final moment of death.
 
This type of consciousness in Abhidhamma term is Bhavanga. Like any other consciousness it consists of  genesis (Uppada) steady state or static (Thiti) and cessation (Bhanga). Arising and perishing it flows on like a stream not remaining the same for two consecutive thought moments. According to Abhidhamma no two type of (conscious and subconscious) of consciousness exist.
Bhavanga is not a sub-plane but a continuous stream of existence.
 
In Abhidhamma the word that aptly describe the state of the mind is Javana (running). This Javana thought moment lasts seven thought moments or at times of death five thought moments. Javana state is arrested by Thadarammana when an object (physical or mental) of attention is registered by the thought process and consists of two thought moments.
The death occurs immediately after the Cuti consciousness. Though, with death, the physical body disintegrates and the flow of consciousness temporarily ceases yet the stream is not annihilated as the Kammic force that propels it remains.
 
Death is  only a prelude to rebirth.
 
As Patisandhi (relinking) is the initial thought moment of life so Cuti the final thought moment. They are the entrance and exist of a particular life. Cuti occurs between Javana and Patisandhi, Thadarammana and Patisandhi and Bhananga and Patisandhi.
 
So the Samsara is the conditional existence (sort of cause and effect process) of beings, all inclusive (not only human but Deva and Preta included) and the goal of Buddhist Practice is to strive for Unconditional Existence of the Mental Culture (not a zero sum game or state) of Bliss without attachment (Tanha).
 
Way to achieve this is by one’s own effort of Meditation (not just meditation) with clear understanding of the above premises of Anitta, Dukka and Anatma.
 
Mind’s response to sense organ’s perception of an impulse as part of an object (Kaya/Rupa) of attention sets in a chain reaction.
1. Impulse has to be above the threshold value.
 
2. That causes to arise sensation from the sense object.
 
3. Perception of that sensation as agreeable, disagreeable or neutral.
 
4.Volitional (Cetana) attachment (Tanha) to that Citta (i.e; awakening of the life stream (Bhavanga sota)  of continuity).
 
5. Momentary focus of attention to that state of Mind.
 
6. Brings to life the mental phenomenon associated with that state of mind (within the Mind or arise from sense organ).
 
7. Attention to the same until another (Citta) thought process begins.
 
Upppda, Thiti and Bhanga process recurs in an undulating form in each thought moment of the present. 
In terms of the life process, Patisandhi, Bhavanga and Cuti operate, in the ever recurring Samsara Cycle.
 
Javana is the most important of all where the free will operates and the action (good or bad) falls into either Kusala or Akusala Kamma. One owns or inherits the merits or demerits of his or her action or deed.
Thought process has 17 thought moments and Javana has 7 thought moments and Tadarammana has two thought moments and the rest of the eight thought moments are given separate names starting from Atita Bhavanga to Votthappana ending in Javana and Tadarammana.
 
This in essence embodies the basic tenets of Abhidhamma but does not include all the finer classifications.

Linx Distributions and Peppermint-07-Boot Splash Gone Awry

  Further Comments.

Below are two discussions currently running in 
LinuxQuestions.

I am a Distribution Hopper for over 20 years with gray hair covering my vertex and decided to settle on few of my favorite distributions on merits.

Number one reason is easy to handle and configure.
Not too, heavy on RAM.
Have all the software packages.
Runs on both old (32 bit) and new (64 bit) hardware.

I prefer the PAE (just what PCLINUX did under Linux STAR until his retirement).

Why have two CD?DVDs for one ?

Laptop is not my favorite!

Reliable, stable workhorse and run at least one year without updates.

Only Debian “Fits the Bill” with distributions for all the platforms including Apple Platform.
Only caveat is one has to understand how Linux Works especially Debian and partitioning, partition table and bootable partitions including MBR.
 
Peppermint (currently version 8) is my Web Console, light weight (it is getting fatter by the minute) and can download almost all the software in Debian Store House (over 66,000).

AntiX (Mepis- Just Downloaded Version 16) my Utility Kit but Knoppix and Puppy Linux are my favorite trouble shooters.

Elementary Linux is pretty good if one is interested in audio and video play.
 
Emmabuntus now in 64 bit version is another good Linux distribution for kids as well as adults.

I am currently downloading MultiSystem (French Distribution) boot DVD (it used to be a CD few years ago)which is very useful in having several (I am not sure of windows) Linux Distributions in a USB Disk, Flash Drive or on a MicroSD chip. 

This is very useful to test a distribution without installing in your Hard Disk.

One can install MultiSystem as a software,too.

Go to Pendrive Linux Site, download the sh file and extract the utility and follow the instructions.
One need root permission to install in your Linux Distribution. 
I installed it on (PCLinux) my system breezily in about 3 minutes.
It has to be a Ubuntu based distribution and Debian does not support it.

For Debian it has its own USB creation package or Use UnetBootIn.

Not for text and writing books and Lyx (for program editors)is too advanced for a beginner.

I have found a very easy solutions.

One is to use MultiSytem software or DVD to have Multiple Linux distributions on a USB Hard drive or Flash Drive.


Other option is to install as many distributions (including Windows - Beware UEFI booting option but one can send Windows into hibernation by clever ploys) in your hard drive/s.

Have multiple operating systems (Windows for occasional Local TV watching (mostly cricket)) in Two Mega SATA (not SSD, the have low volume) disks with 4 GiB RAM extensible for 8 for Gaming.

I currently have seven (7) distributions (apart from Windows) in two hard drives and Windows forcibly sent underground (one has to be very very crafty to do this without destroying one’s hardware).
Unfortunately Windows (Developers) guys coming from India and USA has serious “Paranoid Disease Untreatable”; that is they cannot cohabit with Linux!

LinuxQuestions reproduction not edited including TYPOS!
TL;DR: I would love to know which distro made you stop distro hopping and you are happy with! May be no matter what happens i will stick with one of your preference! ;)
So, I am a serial distro hopper. Been using linux for a long time (Really Long Time) and have been distro hopping ever since. Primarily i started with ubuntu as everyone else does, then Linux mint, then Arch, then Manjaro, then Elementary, then OpenSUSE and OpenSUSE TW, and a lot i cannot even remember the names. But i am getting pretty tired.
I mean, i like UBUNTU but i don't like their 6 months release schedule (I do want fairly updated apps). I like Linux mint, but not their arrogance on holding updates back and making custom firefox and keeping same old softwares for another 2/3 years(ow, sorry, that's a core Ubuntu LTS issue, no complain here, just making some points).
I like arch, but come on, the installation is pain on the ass(Antergos? No thanks! Pretty much same thing, fails now and then) and you know, the breakage now and then is hell of an annoyance. Manjaro? A lot of controversy surrounding. I am not a fan of XFCE i guess. And community editions are not really my cup of tea. Just install Manjaro cinnamon and install couple of QT apps and see how ugly they look (Manjaro GNOME is okay though). I know, they will fix it someday.
I like fedora, but their "Restriction" is too much for a daily drive and their repo contains a lot less software. NOW, one thing i do like is openSUSE TW. And their approach, BUT the gnome updates always break extensions (and themes) without which it's quiet unusable for me and recently they dropped support for synaptic touchpads and replaced it with libinput ( The mouse movement is horrible, no way to customize mouse acceleration from GUI). I really really do like GNOME with extensions. Ow, i love it. KDE Plasma? You won't believe what i did do to like this DE and what not! I like simplicity, KDE is a mess in that sense. If you like KDE its fine, i am not judging, just a personal preference. :) So you get the problem i am facing, right? I know they all are linux, they are same at underlying structure and you can always customize it to your liking.
But, If you were a distrohopper and recently stopped, i would love to know which one made you stop distrohopping. :)
[–]krav_mark 70 points
Debian Stable. Because it is stable and secure and it just works and keeps working.
For me it is the trustworthy general purpose distribution. Am using it on everything from servers to laptops to rapberri pi's. They all are the same base just run different software.
Never really understood distrohoppers who install another distro most of the time only because they want to try some DE. You can install most DE's right on your current distro like from debians or ubuntu's repo's. Why change distro's for a different DE ? Just install the DE on the system you already use and so are familiar with.
Debian doesn't have the very latest versions maybe but it does have the most stable ones. And I need to get work done so want something versatile and reliable. Debian stable has everything I need.

Peppermint-07-Boot Splash Gone Awry

I have been trying to get my Boot Loader (of Peppermint-07) to mount more than seven operating systems in one go but Boot Splash of Peppermint could not.

Additionally its boot splash was magnified so large the icons were outside and not visible on the Desktop.

There was no way to minimize the output (Boot Splash) and on right click would show on a folder icon.

What I usually do is to reinstall the distribution, in this case Peppermint but it failed on three attempts.

Mind you the console was an old TV not a normal computer video output.

I was patient and tried installing Debian but it failed to rectify.

Then I tried Linux Light and it got it working once on first boot up but on restart went back to the Peppermint boot loader in MBR.

Then I tried 4M Linux but it could not read all the partitions in two SATA disks.

Then I tried Puppy Linux but it refused to update the boot loader.

Usually Puppy Linux does a good job.

Only one I did not try was Ubuntu (I did not have a latest distribution).

I am going to download its 64 bit version.

Then finally I tried Elementary OS and it figured out my problem and made a cute boot splash with all the distributions including Puppy (it identified it as an unknown distribution).

I made a big mistake of using CD/DVDs without Internet connection.

Usually these distributions would update the (in this case Peppermint’s faulty boot loader) packages at the end of the installation and remove old and redundant packages.

I was lazy and our Internet download speed was very slow.

Bending (or lifting the sarong) the back to Good Governance!

Bending (or lifting the sarong) the back to Good Governance!

Meva Ali Wada of Yahapalanaya

නිමල් අබේසිංහ 

 රාජ්‍ය දේපළ ගණයට වැටෙන වන අලි ඇතුන් නිසි අවසරයකින් තොරව සන්තකයේ තබා ගැනීම බරපතළ වරදකි. එනමුදු 2014 වර්ෂයේදී විගණකාධිපති දෙපාර්තමේන්තුව විසින් සිදුකරන ලද විගණන විමසුමකදී නීති විරෝධීව කැලයෙන් හොරෙන් අල්ලා ගන්නා ලදුව මෙරට තුළ අලි ඇතුන් 39 දෙනකු පෞද්ගලික සන්තකයේ තබාගෙන සිටින බව හෙළිදරව් කළේය. එම අලි ඇතුන්ට අදාළව කූඨලේඛන සකසා, පෞද්ගලික අංශයේ ලියාපදිංචි අලින් පිළිබඳ තොරතුරු ඇතුළත් අලි පොතෙහි තොරතුරුද විකෘති කරමින් සිදුකර තිබූ මේ මහා ජාවාරම හෙළිදරව් වීමත් සමඟම 2015දී බලයට පැමිණි නව රජය ඊට එරෙහිව අධිකරණමය ක්‍රියාමාර්ගද ගනු ලැබීය. එවැනි වාතාවරණයක් තුළ, පසුගිය සතියේ කැබිනට් මණ්ඩලයට ඉදිරිපත්වුණු පත්‍රිකාවකින් කියැවුණේ, පින්නවල අලි අනාථාගාරයේ සිටින අලින්ගෙන් තෝරාගත් කොටසක් විහාරස්ථාන හා පෞද්ගලික භාරකරුවන් වෙත නඩත්තුව සඳහා භාරදිය යුතු බවය. එදින එම කැබිනට් පත්‍රිකාවට අනුමැතිය ලැබුණු බවද මාධ්‍ය වාර්තා කළේය. මේ ලිපිය පෙළ ගැසෙන්නේ ඒ පසුබිම මතය.යහපාලන ආණ්ඩුව බලයට පැමිණි විගසම එහි සාධනීය ලක්ෂණ ප්‍රදර්ශනය කරමින් ගත් වැදගත් තීන්දු අතර මහින්ද යුගයේදී ජාවාරම්කාරයන් විසින් කැලෙන් අල්ලාගෙන තමන් සන්තකයේ තබාගෙන සිටි හොර අලි ඇතුන් අත්අඩංගුවට ගෙන එම සතුන් සන්තකයේ තබාගෙන සිටි අයට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක කිරීම දක්නට ලැබෙයි. මෙම චෞරයන්යැයි චෝදනා ලැබූවන් ගොන්නට උඩුවේ ධම්මාලෝක හිමි වැනි බෞද්ධ භික්ෂූන්ද, තිළිණ ගමගේ වැනි මහේස්ත්‍රාත්වරුන්ද අයත් වූ අතර ඉන් සමහරුන්ට මොහොතකට හෝ රක්ෂිත බන්ධනාගාර ගතවෙන්නටද සිදුවිය. තිබෙන තොරතුරු අනුව වනයෙන් හොරෙන් අල්ලාගෙන ඇති අලි ඇතුන්ගේ ප්‍රමාණය 39 දෙනෙකි. මේ වනවිට එම අලි ඇතුන්ගෙන් 37 දෙනෙකුම අත්අඩංගුවට ගෙන නීතිමය කටයුතු කෙරෙහි යොමුකර ඇති අතර, එම අලි ඇතුන් අධිකරණය මාර්ගයෙන් පින්නවල අලි අනාථාගාරය හා උඩවලවේ ඇත් අතුරු සෙවණේ රඳවා ඇත. ඒ අනුව නම් තවත් අලි පැටවුන් දෙදෙනකු අත්අඩංගුවට ගෙන ඔවුන් සන්තකයේ තබා ගත් අයට එරෙහිව නීතිය ක්‍රියාත්මක කළ යුතුව තිබේ. ඒ වන සත්ව හා වෘක්ෂලතා ආරක්ෂක පනතේ 22 අ.:ෂ* වගන්තියට අනුවය. එය මෙසේ වෙයි.
“ලියාපදිංචි කර ඇත්නම් මිස හා මෙම වගන්තියේ විධිවිධාන අනුව ඇතා සම්බන්ධයෙන් බලපත්‍රයක් ලබා ඇත්නම් මිස ඇතකු අයිතිව සිටීම, තම භාරයෙහි තබා ගැනීම හෝ ඇතකුගෙන් ප්‍රයෝජන ගැනීම කිසිම තැනැත්තෙකු විසින් නොකළ යුතුය.” රජය සතු දේපොළ යටතට ගැනෙන අලි ඇතුන් අනවසරයෙන් තබා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් වන දඬුවම්ද ඉහළ පරාසයක පවතින අතර එය පනතේ සඳහන් වන්නේ මෙලෙසය.
“23 :(I) ඇතකු නීති විරෝධී ලෙස සන්තකයෙහි තබාගෙන සිටින තැනැත්තෙක් වරදක් කරන අතර වරද කරනු ලැබූ විට ඒ තැනැත්තා රුපියල් එක් ලක්ෂයකට නොඅඩු සහ රුපියල් දෙලක්ෂයකට නොවැඩි දඩයකට හෝ දස අවුරුද්දකට නොඅඩු හා විසි අවුරුද්දකට නොවැඩි කාලයකට දෙආකාරයෙන් එක් ආකාරයකට බන්ධනාගාරගත කිරීමකට හෝ එකී දඩය හා බන්ධනාගාරගත කිරීම යන දඬුවම් දෙකටම හෝ යටත් වන්නේය.”

රජයේ දේපොළක් ලෙස සැලකෙන අලි ඇතුන් සම්බන්ධයෙන් පවතින නීතිය එසේ වුවත් නීත්‍යනුකූල නොවන ආකාරයෙන් තවමත් අලි පැටවුන් තබාගෙන සිටින ස්ථාන දෙකක් පිළිබඳ තොරතුරු අපට දැනගන්නට ඇත. ඒ කොළඹ හුණුපිටියේ ගංගාරාම විහාරස්ථානයේ සහ කතරගම කිරිවෙහෙර විහාරස්ථානයේය. මෙම අලි පැටවුන් දෙදෙනා සම්බන්ධයෙන් නීතිය ක්‍රියාත්මක නොවන්නේ ඇයි? එසේත් නැත්නම් නීතිය නැවෙන්නේ ඇයිද යන ප්‍රශ්න මතුවෙයි. බළලා මල්ලෙන් එළියට පැන්නේ මේ මොහොතේය. ඒ නීති විරෝධී අයුරින් අලි ඇතුන් සන්තකයේ තබා ගැනීම සම්බන්ධයෙන් නීතිය ක්‍රියාත්මක කළ යුතුය යන දැඩි මතධාරීව සිටි තිරසාර සංවර්ධන සහ වනජීවී අමාත්‍ය ජයවික්‍රම පෙරේරාම පින්නවල අලි අනාථාගාරයේ හා උඩවලව ඇත් අතුරු සෙවණේ රඳවා සිටින අලි ඇතුන් සුදුසුකම් ඇති පුද්ගලයන් හා පූජ්‍ය ස්ථානවලට ලබාදීම සඳහා ඉදිරිපත් කර සම්මතව ඇති කැබිනට් සංදේශය හරහායි. ඒ අනුව සත්ව උද්‍යානවල සිටින හොඳම අලි පැටවුන් පිටස්තරයන්ට ලබාගැනීමේ අවස්ථාව හිමිවෙයි. අලි දොළදුකෙන් සිටින පන්සල්වල නායක හිමිවරුන්ට හා සල්ලිකාරයන්ට මෙන්ම අලි ඇතුන් සංචාරක ව්‍යාපාරය වෙනුවෙන් යොදා ලක්‍ෂ ගණන් හරිහම්බ කරගන්නා ජාවාරම්කාරයන්ටත් මේ අනුව රජයේ සහයෝගයෙන් අලියකු ලබාගෙන සන්තකයේ තබාගත හැකිය. මේ නිසා හොර අලින් සන්තකයේ තබාගෙන සිටීමට එරෙහිව පවරා ඇති නඩුවලටද අගතියක් සිදුවීමට ඉඩක් ඇතිවන බැවින් එම නඩු අහක යෑමේ ඉඩක්ද පවතී. ගාමිණී ජයවික්‍රම පෙරේරා අමාත්‍යවරයාගේ කැබිනට් පත්‍රිකාව අනුව පින්නවල අලි අනාථාගාරයේ මේ වනවිට අලි ඇතුන් 88 දෙනෙකු රඳවා තිබෙන අතර අක්කර 30ක් වැනි එහි භූමි ප්‍රමාණයේදී එම සතුන් තබාගෙන නඩත්තු කළ නොහැකිය. ආණ්ඩුවේ ජාවාරමක් ඇමතිවරයා කැබිනට් පත්‍රිකාවෙන් කියන මේ දේ අමුලික බොරුවක් වන්නේ, සත්වෝද්‍යාන ආරංචි මාර්ගවලට අනුව නම් ඇත්ත වශයෙන්ම පින්නවල රඳවා තබාගත හැකි අලි ඇතුන් ප්‍රමාණය කොපමණදැයි අධ්‍යයනයක් කර නැති නිසාය. එසේ නොවූවත්, ඔය කියන ‘තබාගත නොහැකි’ අලි ඇතුන් ගාල් කළ හැකි තවත් අතිරේක ස්ථාන වනජීවී දෙපාර්තමේන්තුව සතුව තිබේ. හෙක්ටයාර් තුන්දහසකින් සමන්විත හොරොව්පතාන අලි රැඳවුම් මධ්‍යස්ථානය මින් ප්‍රධානය. එයට අමතරව ලුණුගම්වෙහෙර වන රක්ෂිතය වැනි ස්ථානද තිබේ. ඒ නිසා, වැඩි අලි මේ ආණ්ඩුවේම තැන්වලට යවනවා මිස, ගෙවල්වලට පන්සල්වලට බාරදීම වනාහි ආණ්ඩුවේ ජාවාරමක් බව පැහැදිලිව කිව යුතුය. කැලෙත් අල්ලාගෙන කූඨලේඛන සහිතව හොරෙන් තබාගෙන සිට නඩු පවරා නඩු භාණ්ඩ ලෙස පින්නවල සහ උඩවලව ඇත් අතුරු සෙවණේ රඳවා සිටින අලින් ඔවුන් භාරදෙන විට සිටි ශාරීරික තත්ත්වයන් සහ තවමත් තිබෙන රෝගී තත්ත්වයන් පිළිබඳව වඩාත් සැලකිල්ලට ගැනීම මෙහිලා වැදගත්ය. ප්‍රධාන හේතුව වන්නේ මේ අලි ඇතුන් හිමියන් දැනුවත්ව හෝ නොදැනුවත්ව ඔවුන්ට සලකා ඇති ආකාරයයි. ඒ අනුව ඔවුන්ට පවතින රෝගාබාධ ඒ පිළිබඳ විශේෂඥයන් හඳුනාගෙන ඇත. තවමත් තුවාල පවතින අලින්, සදාකාලික ආබාධ පවතින අලින්, ඇසේ සුද සහිත අලින්, නොණ්ඩි ගසන අලින්, කකුල් දිරායෑමේ රෝගයට ගොදුරු වුණු අලින්, ඇඟ පුරා තුවාල ගැටිති සහිත අලින්, ක්ෂය රෝගය වැළඳී සිටි අලින්, නියපොතු පුපුරා ගිය අලින් මෙම අලි ගොන්නේ සිටින බව පශු වෛද්‍යවරුන් හඳුනාගෙන ඇත. මේ සඳහා හොඳම උදාහරණය වන්නේ හිටපු මහේස්ත්‍රාත් තිළිණ ගමගේ සතුව සිටි අලි පැටවාය. චූටි මහත්තයා නැතිනම් සකුරා නමින් හඳුන්වන අලි පැටියාගේ කකුල්වල දම්වැල්වලට කැපුණ තුවාල කැළල් තවමත් පවතින අතර, ඒ සතාගේ එක් කකුලක් සදාකාලිකවම ඉදිමුණු ස්වභාවයක් පවතී. ගෙනාවේ අපායෙන් සිඟිති, භානු, චූටි මැණිකේ, තාරක, දෙව්මි, සුද්දි, සන්දක, සීදේවි, ගංගා, පංචාලි. සංඛ සකුරා (චූටි මහත්තයා) ආදි වශයෙන් හුරතල් මෙන්ම අනගි අරුත් දනවන නම්වලින් ඔවුන් හැඳින්වුවත් තිබූ ශාරීරික තුවාල හා රෝගාබාධයන් අනුව ඔවුන් රැගෙනවිත් ඇත්තේ අපායේ සිට බැව් මේ අලින් රඳවා ඇති රැඳවුම් මධ්‍යස්ථානයන්හි පිරිස් පවසන්නේ උපහාසයෙනි. මෙම අලි පැටවුන් සම්බන්ධයෙන් වන ශෝකය දනවන කතාවක්ද වෙයි. ඒ උඩවලව ඇත් අතුරු සෙවණින් වනයට මුදාහළ අලි පැටවුන් සම්බන්ධයෙන්ය. සිරිතක් ලෙසටම එවැනි අලින් මුදා හැරීමට පෙර උන්ගේ ශරීරයට කුඩා විද්‍යුත් චිපයක් ඇතුළු කරනු ලබයි. කුඩා අල්පෙනෙත්තකින් හතරෙන් පංගුවකටත් වඩා අඩු ප්‍රමාණයක වන මෙම චිපය අලියාගේ ස්වභාවය අනුව කන පිටුපස. උරහිසේ හෝ පිටුපස ගාතයක, තට්ටම් ප්‍රදේශයට කාවද්දන බව කියැවේ. එම චිපය ඉලක්කම් පහළොවකින් යුත් අංකයකින් යුතුය. අලි හොරුන් හා ජාවාරම්කාරයන් විසින් මෙසේ නිදහස් කළ අලින්ද නැවතත් අල්ලාගෙන විකුණා ඇති බවට සැක පහළවන්නේ, අත්අඩංගුවට ගෙන රැඳවුම්භාරයේ තබා ඇති අලින්ගේ සිරුරුවල චිපය රඳවා ඇතැයි සැකකෙරෙන ස්ථානවල පවතින තුවාල කැළල් හේතුවෙනි. චිපය ඇත්දැයි යන්න සොයාගත හැකිවන්නේ ඒ භාවිතයට ගන්නා විශේෂ ඉලෙක්ට්‍රොනික උපකරණයක ආධාරයෙනි. එවැනි උපකරණ ඇත්තේ වනජීවී දෙපාර්තමේන්තුව සතුව පමණක් බවද තතු දත් අය කියති. දැන් නැවතත් ආගමික සිද්ධස්ථානවලට හා පුද්ගලයන්ට අලි ඇතුන් ලබාදීමේ රජයේ ප්‍රතිපත්තිය දෙසට යොමුවුවහොත් ඒ තුළ කිසියම් අබිරහසක් ඇති බව පෙනෙයි. එය කුමක් විය හැකිද? එය දැනට අත්අඩංගුවට ගෙන නැති අලි හිමිකරුවන්ට ඇති බලපරාක්‍රමය නොවෙතියි සිතිය නොහැකිද? එය යහපාලනය අපේක්ෂා කළ යහපාලන ආණ්ඩුව බලයට පත් කළ ජනතාවගේ අපේක්ෂාවන්ට දුන් පා පහරක් නොවන්නේද? අලියකු හීලෑ කිරීම ලෙහෙසි පහසු දෙයක් නොවන බව ඇත්ගොව්වෝ පවසති. සුප්‍රසිද්ධ පශු වෛද්‍යවරයෙකු මෙන්ම වනජීවී දෙපාර්තමේන්තුවේ අධ්‍යක්ෂවරයකු ලෙස කටයුතු කළ වෛද්‍ය නන්දන අතපත්තු පවසන්නේ අලියෙකු හීලෑ කිරීම සඳහා උපයෝගී කරගන්නා ක්‍රමවේද ඉතාම දරුණු ගණයේ ඒවා බවයි. ඒ මගින් අලියාට පහරදීම් අඩන්තේට්ටම් කිරීම් පමණක් නොව අවමන් කිරීම්ද සිදුකෙරෙන බවද ඔහු කියයි. මෙතරම් දරුණු නින්දිත උපක්‍රම මගින් හීලෑකර ගන්නා අලියෙකුගේ මාසික නඩත්තුවට රුපියල් ලක්ෂ දෙකහමාරේ සිට ලක්ෂ තුන දක්වා මුදලක් වැයවෙයි. මේ සා මුදල් සම්භාරයක් වියදම් කර අලියෙකු නඩත්තු කිරීමෙන් අනතුරුව අලි හිමියා අලියාගෙන් ආදායම් උත්පාදනයක් බලාපොරොත්තු නොවන්නේද? සැබැවින්ම අලි ඇතුන්ගෙන් ආදායම් උත්පාදනය ඔවුන්ගෙන් ඒකායන පරමාර්ථයයි. පෙරහැරේ යැවීමෙන් හෝ වේවා වෙනත් කාර්යයක යෙදවීමෙන් හෝ වේවා අපේක්ෂා කරනුයේ ආදායම් උත්පාදනයක්මය. මේ ආදායම් උත්පාදන මාර්ග අතරේ අලියෙකුට දැඩිම වෙහෙසකට පත්වන්නට සිදුවන්නේ හබරණ ප්‍රදේශය ආශ්‍රිතව පවතින ‘අලි සෆාරි’ නමින් හැඳින්වෙන විදේශිකයන්ට අලින් පිටේ යෑමට ලබාදීමේ අවස්ථාවයි. එහිදී අලියාගේ පිට මත තබන සෑදලය හිරකිරීම සඳහා උගේ පපුව හරහා යැවෙන යකඩ පටිය මගින් ආශ්වාස ප්‍රාශ්වාස ක්‍රියාවලියටත් පෙනහලුවලටත් දැඩි අනතුරු සිදුවෙන බව පශුවෛද්‍ය මතයයි. ඉදින් මේ සැරසෙන්නේ රජයට අලි නඩත්තු කිරීමට නොහැකි බව පෙන්වමින් නැවතත් තමනට අවශ්‍ය පුද්ගලයන්ට අලි ඇතුන් ලබාදීමේ ක්‍රමයකට මිසෙක වෙන කිසිවකට නොවේ. බලවතුන්ගේ අවශ්‍යතාවට අලි ඇතුන් බිල්ලට දීමකි. දේවාල හා විහාරස්ථානවල පෙරහැර සඳහා ප්‍රමාණවත් අලි ඇතුන් නැති බවටද අද නැගෙන කංකෙඳිරියක් ඇත. රටෙහි දැනට සිටින හීලෑ අලි ඇතුන් මෙකී පෙරහැර සඳහා ප්‍රමාණවත් නොවන්නේද? එසේ නොවන්නේ සියලු අලි ඇතුන් ඒ සඳහා සහභාගි නොකරවීම නිසාද යන්න නොකියයි. එයද සඟවන රහසකි. වනජීවී දෙපාර්තමේන්තුවට සම්බන්ධ පශු වෛද්‍යවරුන් දක්වන අදහස් අනුව අලියෙකු නඩත්තු කිරීම ලෙහෙසි පහසු දෙයක් නොවේ. අලියෙකුගේ දෛනික ආහාර, ජලය සහ බෙහෙත් හේත් නිසි ලෙස සැපයීම අසීරුය. අත්අඩංගුවට ගත් අලි ඇතුන්ගේ තත්ත්වය පිරික්සීමේදී ඒ බව හොඳින්ම තහවුරු වෙන බවද ඔවුහු කියති.

Rich Oral Tradition of Dhamma and Current Digital Outage

Rich Oral Tradition of Dhamma and Current Digital Outage

The erudite reader P. S. Mahawatte of Colombo 5 has done honours to Dhamma by summarizing the events in Buddhist Calender of Councils.

It is reproduced below.

I want to make few comments.

I differ commenting on Tibetian Traditions.

I think we need a Seventh Council to weed off the distortions!

I have many books on Buddhism and I am intrigued by the books on Abhidhamma.

Who was the author of Abhidhamma?

It looks like there were only Two instead of Three (Tipitaka) Baskets, Vinya and Sutta and ? Abhidhamma was added later (? when).

I have not found an answer who was the author of Abhidhamma and I do not wish to speculate or postulate.

Even Reverend Maha Thera Narada has an edition on Abhidhamma.

But I like his booklet “Buddhism in a Nutshell” the most.

His English translation of Dhammapada is a Gem!

Of course Buddhist writing was revived by Two German (Jewish) Monks Rev. Nanathiloka and Nanapoinika in the 1950s. 

They founded the BPS in Kandy with the help of a lawyer and a retired teacher from Kandy.

Rev. Bhikku Bodhi (he too was Jewish American) now in USA continued the rich tradition of the BPS (till he retired) as the Editor for 18 years.

His contribution (translating Pali to English) even without a laptop to begin with was enormous.

I quote a staement of him below;

What can be said unequivocally is that the scholarly knowledge without practical application is barren; Vigorous meditation practice without the guiding light of clear conceptual understanding is futile.

I recommend one to read the collected essays (written by him) compiled as "Dhamma Reflections".
 
Now there is an outage (mostly digital) by few writers who have not read in depth and few who actually with a will to distort (there is a hidden conspiracy to distort Dhamma).

There was a book published by the education department in Ceylon (Chandrika’s Regime) a decade ago that stated;

“Subbe Dhamma Anittiya”.

I went through the entire Dictionary of Pali and could not find a reference to “that phrase” and alerted the regime and the book was withdrawn.

I am currently scrutinizing a book on Meditation (Dummies series) which has many inaccuracies and I have no intention of writing to the editors.

The bottom line is not to become an erudite but to become a practising Buddhist starting with “Metta”.

With President Trump am Mari La Pen in the forefront of aggression (and hate) it is time for us to send the Buddhist message to USA, France (French translators should work on this) and more importantly Africa and Philippines.

First Council was held three months after the Great Demise of Buddha by Maha Kasappa with other Maha Theras called the 1st Council to recite the Dhamma, to review and to rectify any irregularities so that nothing was lost or inadvertently included.

The Vinaya Pitaka was entrusted to Upali Thera and his pupils.

The Samyutta and Anguttara Nikaya to Ananda Maha Thera."

1. The First Great Council was held at Rajagaha under the patronage of King of Magadha"

2. The Second Great Council was held at Vesaki, 100 years after the Great Demise of the Buddha.

3. The Third Great Council was held at Pataliputra during the reign of Emperor Asoka.

The entire cannon was handed down in the oral tradition for the next 500 years until it was finally committed to writing at the fourth great council in 83 BCE in Ceylon.

Writing down of the Buddhist Cannon in 1st century BCE was the greatest contribution that the Sinhalese people had made to the intellectual heritage of Mankind"(Dr. Paranavitane in 1959).

4. The Fourth Great Council was held at Matale (Aluvihare) during the reign King Vattagamini Abhaya in 83 BCE.

5. The Fifth Great Council was held at Mandalay, Burma under the patronage of King Mindon.

6. The Sixth Great Council, the last council, was held in Rangoon to mark the 2500 years after the demise" of the Buddha.

"Middle Path" the viable route!

"Middle Path" the viable route!

The Knowledge and Fame tend to ruin of the fools

Dhammapda Verse 72

To ruin indeed, the fool gains knowledge and fame; they destroy the bright lot and cleave his head (that is his wisdom).

How true is this statement to the Current and Old political leaders.

Below is the cotextual nature of the beings in the universe (not only this World Order), aliens inluded who do visit us roughly in 5000 year cycles.

Buddhist do not fear any beings Worldly or Otherwise (Gods or Peta included).

No need to pay offer Puja to any Worldly being/s including current or future political leaders (included).

Namarupa

Abhidhamma meaning.

This compound should be understood as NAMA alone. RUPA alone and NAMARUPA together.

In the case of Arupa planes there arisesonly Mind, in the case of mindless planes (asanna), only matter and in the case of Kama Rupa planes both mindad matter.

The Nama are meant the three aggregates, of Vedana, Sanna and Sankhara.

"Abuddhassa Kale Lubuth Thiththa Venawa"

Reproduction

හිරි ඔතප් බිඳ ගැනීම

  Aruni Samarakoon

on April 10, 2017

පසුගිය දිනක, මම මොරගහහේන- තලගල, සුනේත්‍රාරාම විහාරස්ථානය වෙත ගියෙමි. කළු කලිසම සහ දිග කමිසයකින් මම සැරසී සිටියෙමි. පන්සලෙහි, ගල් පඩිපෙළ අසල දී, යම් දැන්වීමක් මාගේ ගමන වැළැක්වීය. දැන්වීම නම් “විහාරස්ථාන යනු, සිත සන්සුන්කර, සිත සුවපත්කර, සිත සංවර්ධනය කර, මෙලොව- පරලොව සුබසෙත සලසන ස්ථානයයි. එම නිසා මෙහි පැමිණෙන සියලුම දෙනා, සුදුවතින් සැරසී, නිශ්ශබ්දව, සංවරශිලිව හැසිරිය යුතුය.විවිධ මෝස්‌තර සහ යුරෝපිය ජාතින් අදින ඇදුම් බුදුරදුන් වැඩසිටින විහාරස්ථානයට නොගැලපේ.” මා හට එම අවස්ථාවේදී තෝරා ගැනීම් දෙකක් විය. එක් තෝරා ගැනීමක් නම්, පන්සලෙහි සිතුවම් හි වන, ස්ත්‍රී රුප ලෙස, කලිසම සහ කමිසය උනාදමා, ඇගේ වු තන පටය සමග, කරෙහි වු උත්තර සාටකය ඉන වටෙහි බැඳ පන්සල තුලට පැමිණීමය. නොඑසේනම්, පන්සල තුලට නොගොස් හැරී යාමය. කෙසේ නමුත් මා මිතුරන්ගේ අදහසට අනුව, දැන්වීම පලකර තිබු, විහාරස්ථානාධිපති, එම ස්ථානයෙන් පිටත්ව ගිය පසු, මා විහාරස්ථානය වෙත ගියෙමි.
පඩිපෙළ බැස නැවත පැමිණෙන විට, අමුතු බුදු දහම පවතින ස්ථානයේ පරිසරය සිසාරා බැලු මම පුදුමයට පත්වුවේමි. ඒ පර යුරෝපියන් හඳුන්වා දුන් රබර් වතු වගාව, පන්සල් භුමියේ අපුරුවට කරගෙන යාම හේතුවෙනි. K.M.De. Silva ගේ A History of Sri Lanka(1981) නම් කෘතියට අනුව, 1877දී බ්‍රිතාන්‍ය ආණ්ඩුව විසින් මෙරටට රබර් හඳුන්වා දෙන ලදී. යුරෝපිය ජාතියක් වන, බ්‍රිතාන්‍යයන් හඳුන්වා දුන්, රබර් වගාව, බුදුරදුන් වැඩසිටින විහාරස්ථානයට ගැලපිමත්, එකී ජාතිකයන්ගේ ඇඳුම් බුදුරදුන් වැඩසිටින විහාරස්ථානයට නොගැලපිමත්, තකතීරු, පිළිවෙතකි. විචාර බුද්ධියෙන් තොරව, එවැනි පිළිවෙත්, විහාරස්ථාන වැනි පොදු ස්ථානයන්හි පවත්වා ගැනීමත්, ඒ සඳහා රුකුල් දීමත් අමන හැසිරීම් වේ.
විහාරස්තාන කිසිදු චීවරධාරියෙකුගේ පෞද්ගලික දේපලක් නොවිය යුතුය. එකී ස්ථාන, තමාගේ පෞද්ගලික – පුරුෂාධිපත්‍යය න්‍යයපත්‍රයෙන් මුදවා ගත යුතුය. බුදු දහම සිංහල නෙවේ. එය, විශ්වීය ධර්මයකි. විශ්වීය ධර්මයක් වෙත, සිංහල- පීතෘමූලිකාංගන් ආරෝපණය කිරීමට වගකිව යුතු සියලුම චීවරධාරීන්, තමන්ගේ සමාජ හැසිරීම් පිලිබද ලැජ්ජා විය යුතුය.
මෙකී දැන්වීම සමග බැඳි මා වෙත වූ අනෙක් ගැටළුව නම්, සුදු වතින් සැරසීම, නිශ්ශබ්ද වීම සංවරශීලිත්වය උපයාදෙන මාර්ග වන්නේ කෙසේද? සිත, කය සහ වචනයේ සංවර බව, සුදු වතින් සැරසීමේන් හෝ නිශ්ශබ්ද වීමන් ඇති නොවේ. ප්‍රමාණාත්මක දහස් ගණන් වන ආමිස පුජා පැවැත්වෙන ස්ථාන වෙත, පැමිණෙන සුදු වතින් සැරසුනු ජනයා, ආපසු යනවිට, සමස්ත පරිසරයම පොලිතින් සහ අනෙකුත් අපද්‍රව්‍ය හලා කෙලෙසා යන්නේ, වස්ත්‍රයෙන් සංවරබව ඇතිකිරීමට අපේක්ෂාකිරීම, මිත්‍යාවක් බව පෙන්වා දෙමිනි. බොහෝ චීවරධාරීන් පමණක් නොව, ආණ්ඩුකරන පුද්ගලන් ද, තමාගේ ක්‍රියාකාරකම් ප්‍රශ්න නොකර පිළිගන්නා, නිශ්ශබ්ද ජනයාට මනාපය. තම ක්‍රියා කාරකම් ප්‍රශ්න කරණ ජනයා අතුරුදහන් කිරීම දේශපාලකයින් විසින් සිදුකරන අතර චීවරධාරීන් විසින් එකී ජනයා තම සමාජ කවයෙන් පිටිවහල් කිරීම සිදුකරයි. ජනයාගෙන් බදු මුදලින්, පරිත්‍යාගයන්ගෙන් යැපෙන මෙම දෙපාර්ශවයම, ජනතාව සංවර කිරීම සඳහා, ඔවුන් නිශ්ශබ්ද කර ආකෘතිකරනයට ලක් කරයි. මෙකී දේශපාලකයින් සහ චීවරධාරීන් ඉහලින් පිළිගන්නා, මහජනතාවද තමාගේ හිරි ඔතප් හි ස්වාභාවය පිලිබද නැවත සිතා බැලිය යුතුය.
ඉහත සදහන් අනුභාවික සිදුවීම, මේ මොහොතේ ශ්‍රී ලාංකීය දේශපාලනයේ එක් පැතිකඩක් නිරාවරණය කරයි. එනම්, පවතින පිඩක සමාජ ක්‍රමය, ආගම හරහා පුනර් නිෂ්පාදනය වීමය. මෙම පුනර් නිෂ්පාදනයේ ප්‍රාථමික වින්දිතයා , ස්ත්‍රිය යි. යුරෝපා ඇඳුම් ස්ත්‍රියට තහනම් වුවද, කලිසම් ඇදී ,සිංහල- බෞද්ධ පුරුෂයාට, එම විහාරස්‌ථාන භූමිය තහනම් නොවීය. ස්ත්‍රිය දිග කලිසම් ඇදීම, මෙකී විහාරස්ථාන අධිපතිවරයාගේ මනස් ඍෂ්ටිය වෙත තර්ජනය කිරීමකි. හෙතම, ස්ත්‍රිය පිළිබද, දකින මනහ්කල්පිතය, යුරෝපා ඇදුම් ඇදීමෙන් බිදවැටීම හේතුවෙන් හිමිවන වේදනාව වලක්වා ගැනීම වෙනුවෙන්, විහාරස්‌ථානාධිපිතිවරයා, ස්ත්‍රීන් වෙත පීඩනයක් යොමුකරමින්, ඇය විහාරස්ථාය වෙත පැමිණිය යුතු ආකාරය පිළිබද බලහත් කාර ලෙස උපදෙස් නිකුත් කර ඇත. මෙම විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයාගේ ක්‍රියකලාපයේම දිගුවක් ලෙස වර්තමාන ශ්‍රී ලංකා දේශපාලනය හැදින්විය හැකිය. 

විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයා හා සමවන වර්තමාන ශ්‍රී ලංකා ආණ්ඩුව, තම දේශපාලන මනස්ඍෂ්ටිය ඉටුකරගැනීම වෙනුවෙන් විවිධ දැන්වීම් ප්‍රසිද්ධකර ඇත. 

නව ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය කරගැනීම උදෙසා වන දැන්වීම එක් උදාහරණයකි. අලුත් ව්‍යවස්ථාවක් සම්පාදනය මුලික අවශ්‍යතාවක් වුවද, ඒ තුල බලය බෙදාහැරීම සහ බෙදාහැරීමේ ආකෘතිය පිළිබද කිසිදු කතිකාවතක් ආණ්ඩුව වෙතින් ප්‍රකාශ නොවේ.
ව්‍යවස්ථාව සදහා වන ආණ්ඩුවේ දැන්වීමේ අන්තර්ගත වන්නේ ‘ඒකීය රාජ්‍යක්’ තුල බලය බෙදීමය. එහෙත් උතුර පසුගිය අවුරුදු 30ට වැඩි අවධියක් පුරාම ඉල්ලා සිටියේ, බලය විමධ්‍යගතකිරීමකි. එකී ඉල්ලීමේ, අවසානම අවස්ථාව වූයේ, වෙනම රාජ්‍යක් වෙනුවෙන් කෘෘතර යුද්ධයක් වෙත රට ගමන් කිරීමය. බලය විමධ්‍යගතකිරීම, දකුණ නිරන්තරයෙන් හදුනාගනු ලැබුවේ, රට බෙදීමක් ලෙසය. එහිදී, යුරෝපා ඇඳුමෙන් විලිවසා පන්සල් යාම, බුදුන් කෝප කිරීමක් ලෙස අර්ථකථනය කල ඉහත කී විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයා මෙන්, මේ ආණ්ඩුවද, බලය බෙදීම රට බේදීමක් ලෙස හදුන්වමින් දකුණ, උතුරෙන් වෙන්කර, දකුණේ ජනයා උතුරේ ජනයා වේත ප්‍රකෝප කරනු ලබයි. එසේම විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයා, කිසිදු හිරිකිතයකින් තොරව යුරෝපා ජාතිකයන් හදුන්වාදුන් රබර් මගින් අදායම් උපයන ආකාරයටම, ආණ්ඩුවද අන්තර්ජාතික ප්‍රජාව වෙතගොස්, විලි ලැජ්ජාවකින් තොරව තමා උතුරේ ප්‍රශ්න විසඳන බව පවසමින් ආර්ථික සහන ඉල්ලා සිටි. විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයාගේ ක්‍රියාවලියෙන් ස්ත්‍රීන් පිඩාවට පත්වන්නා සේම, ආණ්ඩුවේ ක්‍රියාවලියෙන් උතුරේ ජනතාව පිඩාවට පත්වේ. ස්ත්‍රී පිඩාව, විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයා සාධාරණීකරණය කරනු ලැබනේනේ බුදුන්ගේ නාමයෙනි. ආණ්ඩුව තම පිඩාව සාධාරණීකරණය කරනු ලබනේනේ රටේ ඒකීයභාවයේ නාමයෙනි.
අතුරුදහන් වූ දරුවන් පිලිබඳ ආණ්ඩුවේ ප්‍රතිපතියද විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයාගේ ක්‍රියාවට නෙදෙවෙනි වේ. පසුගිය දිනක, වර්තමාන කුරුණෑගල දිස්ත්‍රික් පාර්ලි‌‌මේන්තු මන්ත්‍රී මහින්ද රාජපක්ෂ මාධ්‍ය වෙත පවසා තිබුනේ, අතුරුදහන්ව ඇති පුද්ගලයන් සියල්ල මරා දමා නොමැති බවය. නිශ්චිත සංඛ්‍යාලේඛන නොමැති, අතුරුදහන් කරන ලද පුද්ගලයන් සෙවීම සහ ඔවුන්ගේ තොරතුරැ සැපයීම සම්බන්දව තිරසාර වැඩපිළිවෙලක් අදටත් ආණ්ඩුවට නොමැත. 

අතුරුදහන් වූ තම දරුවන් සොයා අදටත් වද විඳින්නේ එකී දරුවන්ගේ අදාරණීයන් පමණි. 

ඔවුන්, මුර මාරුවීමේ ක්‍රමයක් තුල තම අතුරුදහන් වූ දරුන්වන් සහ අදරණීයන් ඉල්ලා උපවාසයක නිරිත වේ. වව්නියාවේ පවතින එකී උපවාසයේ යේදී සිටින එක් මවක් පැවසුවේ, ඇයගේ දරුවා, වර්තමාන ජනාධිපතිවරයා සහභාගී වූ පාසල් උළෙලක, ඔහු සමග ජායාරූපයක පෙනී සිටින අතර එකී ජායාරූපය, මුද්‍රිත මාධ්‍යයේ පළවූ බවය. මෛත්‍රීපාල සිරිසේන ජනාධිපතිවරයා, සෞඛ්‍ය ඇමතිවරයාව සිටි අවදියේදී සහභාගී වූ පාසැල් උත්සව පිලිබද වන දිනපොත සුපරික්ෂාකාරීව විමර්ශනය මගින්, මෙකී දරුවාගේ තොරතුරු ලබාගත හැකිය. 

එහෙත්, විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයා, ගැහැණුන්ගේ ගත ආවරණයෙන් පිරිමියා හික්මීමට උත්සාහා කරන ලෙස, ජනාධිපතිවරයා ද තමාගේ දේශපාලන න්‍යායපත්‍රයට අනුව, අතුරුදහන් වූවන් සඳහා අවධානය යොමු කරනු වෙනුවට, හමුදා ශ්‍රමිකයන් සුරක්ෂිත කිරීමට අවධානය යොමුකර ඇත. 

උතුරේ හමුදා බලහාත්කාරය යටතේ වන ඉඩම් සම්බන්ධයෙන්ද ආණ්ඩුවේ හැසිරීම විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයා හා සමාන වේ. තම පාරම්පරික ඉඩම් හමුදා බලහත්කාර යටත් කිරීමෙන් මුදවා ගැනීම වෙනුවෙන් අරගල කිරීමට උතුරේ ජනතාවට සිදුවී ඇත. තිස් අවුරුදු යුද්ධයේදී ද, තම ජීවිතය බංකර සහ මඩ දුවිලි පිරි වැල්ලේ සගවා ගත් ආකාරයටම, අදත් තම ඉඩම් ඉල්ලා බලහත්කාරයෙන් ගොඩ නැගී හමුදා කදවුරු ඉදිරියේ දුවිලි කමින්, කුසට ආහාර නොමැතිව, තම දෛනික ජීවිතය අඩාල කරගනිමින් ඔවුන් අරගලයක නිරතවී ඇත. 

විහාරස්‌ථානාධිපතිවරයා තමාගේ සිත හික්මවා ගැනීමට ස්ත්‍රීන් වෙත කලිසම් ඇදීම තහනම් කරණ ආකාරයටම, වර්තමාන ආණ්ඩුවේ හැසිරීම උතුර තුල හික්මවා ගැනීම සදහා, හමුදා බලඇණි උතුරේ ජනතාවගේ ඉඩම් තුල පවත්වා ගෙන යාම යුක්ති යුක්ත බව පෙන්වාදීමට උත්සුක වේ.

යුද්ධයෙන් පසුව සාමය ගොඩ නැංවීම යනු උතුරට සහ නැගෙනහිරට පමණක් සිමා වූ ක්‍රියාවලියක් නොවේ. සාමය ගොඩනැගීම වෙනුවෙන් ඕනෑම ආකාරයක ප්‍රචණ්ඩත්වයක් මුලින් උපුටා දැමිය යුතුය. ප්‍රචණ්ඩත්වය වෙනුවෙන් අනුබල දෙනු ලබන ආයතන නිර්දය ලෙස විවේචනය කරමින්, ප්‍රතික්ෂේප කළ යුතුය. යම් ආගමකට හෝ සංස්කෘතියක් වෙත ගරු කිරීම යනු එකී ආගම හෝ සංස්කෘතිය පුනර් නිෂ්පාදනය කරනු ලබන පුද්ගල නිදහසට එරෙහි ප්‍රචණ්ඩත්වය පිළිගැනිම නොවේ. 
එසේ ආගමේ හෝ සංස්කෘතියේ නාමයෙන් ප්‍රචණ්ඩත්වය පිළිගැනිම යනු ම හිරි සහ ඔතප් බිඳ ගැනීමකි.
 
අරුණි සමරකෝන් 
Aruni Samarakoon